ในประเทศไทยมี “เด็กชาติพันธุ์” ที่ไม่ได้พูดภาษาไทยเป็นภาษาหลัก จึงมักพบอุปสรรคในการเรียนรู้ และมีแนวโน้มที่จะออกจากโรงเรียนกลางคัน ดังนั้น จึงควรสร้างความเสมอภาคทางการศึกษา คือการให้สิทธิและโอกาส โดยไม่ขึ้นกับความแตกต่างในเรื่องถิ่นกำเนิด เชื้อชาติ และภาษา
การเข้าถึงการศึกษาของเด็กด้อยโอกาส คือ เป้าหมายของ “ยุวพัฒน์” ด้วยความเชื่อที่ว่า การศึกษาคือพื้นฐานของการพัฒนา และสามารถทำให้เด็กเหล่านี้หลุดพ้นจากวัฏจักรแห่งความยากจนได้
ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาของเด็กด้อยโอกาส ไม่เพียงขาดเงินทุนที่จะเข้าถึงการศึกษาเท่านั้น แต่เด็กส่วนใหญ่มาจากครอบครัวที่เปราะบาง
ทำให้ขาดทักษะชีวิตและหลุดออกจากระบบการศึกษา
เพราะเชื่อว่า…หากเริ่มต้นที่ “ชุมชน”และชุมชนเข้มแข็งแล้ว การจัดการ “การศึกษา”ก็จะตามมาเอง วันนี้ “โรงเรียนวัดตะคร้ำเอน” มีต้นทุนที่ดี
นั่นคือ “พลังท้องถิ่น” ซึ่งมีส่วนช่วยให้เกิด “การเปลี่ยนแปลง”
